روش نانوامولوسیون زعفران (دلوا)
تا کنون، مطالعات متعددی در زمینه طراحی و توسعه سیستم های انتشار جدید و محافظت از این ترکیبات در برابر اثرات مخرب انجام شده است. حفظ ترکیبات زیست فعال زعفران در شرایط خاص محیطی امکان پذیر است ، این ترکیبات از نظر دما، pH، نور، اکسیژن و وجود یونهای فلزی ناپایدار می شوند. این ترکیبات بیولوژیکی در محیطی مانند سیستم گوارش انسان تخریب شده و منجر به کاهش فراهمی زیستی می شود که منجر به کاهش قابل توجهی در خواص و کاربردهای آن می شود. تغییرات در طعم و ترکیب رنگ زعفران به دلیل ماندگاری آن است. به عنوان مثال ، کروسین نشانگر رنگ زعفران است که به اکسیژن بسیار حساس است و در حضور هوا به سرعت اکسید می شود. از طرف دیگر ، افزایش دما منجر به اکسیداسیون خود به خودی این ماده می شود. این حساسیت آنقدر زیاد است که در حین فرآوری و نگهداری زعفران، میزان کروسین کاهش می یابد که این خود از شدت رنگ آمیزی زعفران می کاهد. نتایج تحقیقات علمی در مورد روشهای مختلف حفظ عصاره زعفران نشان می دهد که فناوری نانو یکی از روشهای موثر برای حفظ خواص زعفران است.
با توجه به موارد ذکر شده ، گروهی از دانشمندان ایرانی موفق به ساخت نانوامولسیونی شده اند که نه تنها مصرف زعفران را کاهش می دهد بلکه کارایی این محصول را نیز افزایش می دهد. این نانو امولسیون رنگ ، طعم و بوی زعفران ایرانی دارد و با هدف کنترل ترشح ترکیبات مفید زعفران ساخته شده است. نانو امولسیون زعفران ایرانی نه تنها تجزیه شیمیایی ترکیبات را به تاخیر می اندازد، بلکه حلالیت لیپیدهایی مانند اسیدهای چرب، امگا 3 و آنتی اکسیدان های طبیعی را نیز افزایش می دهد. به عبارت دیگر، علاوه بر افزایش کیفیت زعفران، خواص فیزیکی و شیمیایی آن را نیز حفظ می کند. تیم تحقیق از یک فرآیند اولتراسونیک هموژنایزر آزمایشی در تولید این نانو امولسیون استفاده کرد که باعث کاهش قطر ذرات، کاهش مصرف مواد اولیه و افزایش راندمان محصول می شود.
نانوامولسیون ها امولسیون های بسیار ریز یا امولسیون های زیر میکرونی با اندازه ذرات 50 تا 1000 نانومتر هستند و این ماده دارای ساختار و خواص منحصر به فردی است و بنابراین کاربردهای متنوعی دارد. امولسیون یک سیستم ناهمگن از دو مایع غیر قابل مخلوط است که یکی از آنها بصورت قطره ای در دیگری پراکنده شده است. نانو امولسیون زعفران ایرانی نتیجه 6 سال کار گروهی سه دانشکده علوم کشاورزی و صنایع غذایی ، محیط زیست و منابع طبیعی و دامپزشکی است. دکتر حامد اهری، دانشیار گروه گروه مهندسی کشاورزی و صنایع غذایی، واحد علوم و تحقیقات، دکتر سید امیرعلی انوار، استادیار گروه بهداشت مواد غذایی ، واحد علوم و تحقیقات، دکتر سارا اله یاری بیک، استادیار گروه فیزیک دریایی، مهدی رحیمیان، پژوهشگر علوم صنایع و مهندسی صنایع غذایی و سیما مرادی، پژوهشگر مهندسی صنایع، از جمله اعضای این گروه تحقیقاتی هستند.
No comment yet, add your voice below!